- istinabe
- istinabe [ɑː] JUR Vernehmung f am Wohnort der Zeugen;istinabe suretiyle in Vollmacht
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
istinâbe — (istinabe) davanın görülmekte olduğu mahkemeye gönderilmek için başka bir yerde bulunan bir tanığın oradaki mahkemece ifadesinin alınması … Hukuk Sözlüğü
istinabe — is., huk., esk., Ar. istinābe Davanın görülmekte olduğu mahkemeye gönderilmek için başka bir yerde bulunan bir tanığın oradaki mahkeme tarafından ifadesinin alınması … Çağatay Osmanlı Sözlük
İSTİNABE — Niyabet istemek. * Huk: Başka bir tarafta görülen bir muhakeme için, şahid veya maznunun yazılı ifadesinin alınması. Muhakemenin icab ettirdiği muameleleri yapması için bir mahkeme tarafından başka bir mahkemeye veya kendi âzâsından birisine… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük